ΕΛΙΝΤΑ ΚΑΡΠΟΥΤΖΟΓΛΟΥ

 

Διακρίσεις:

(2010-2015) Απονομή Αριστείων για το σύνολο των σχολικών μαθημάτων
(2015): Βράβευση για την δημιουργία διαφημιστικού βίντεο απ’την Γαλλική πρεσβεία
(2015): Bράβευση για την συμμετοχή στο πρόγραμμα «Young business talents»
(2011): Απονομή του πρώτου παγκόσμιου βραβείου λογοτεχνίας στην κατηγορία νουβέλας του «Cercle de
poesie, Aux quatres point cardinaux» απ’τον secteur Picardie
(2008): Aπονομή του πρώτου βραβείου της Γαλλοφωνίας
Εμπειρία: (2015) φωτογραφία και αρθρογράφηση στο διαδικτυακό περιοδικό «Καλειδοσκόπιο»(2015) χορογραφία και σκηνοθεσία για το project: «Η Τερψιχόρη φόρεσε all star»
(2015)  δημιουργία ταινίας μικρού μήκους «Το έρπον φως ενός άσχημου ουρανού»
(2015) δραματουργική επεξεργασία στην παράσταση «Εl Greco» της Πατρίσια Απέργη
(2013-2015) ενασχόληση με την ελεύθερη καλλιτεχνική φωτογραφία
(2014) σκηνοθεσία, χορογραφία και συγγραφή σεναρίου στα πλαίσια του project: «Γράφοντας
μουσική για τον Καβάφη»
(2014) δραματουργική επεξεργασία στις παραστάσεις της επετείου της 28ης Οκτωβρίου, της 25ης Μαρτίου και των Χριστουγέννων της Πατρίσια Απέργη

 

"τί ἐστιν ἄνθρωπος;"   "ό μίαν έχον φωνήν τετράπουν και δίπουν και τρίπουν γίνεται"
Η αντιστροφή του αινίγματος, εκείνου που η απάντηση αποτελεί διαπίστωση των ορίων. Εκείνων που ο ανήρ, όπως ο διαβήτης χαράζει τον κύκλο, έχει ορίσει. Η προδιαγεγραμμένη του διαδρομή από τα τέσσερα
στα τρία. Απόλυτη και καθολική. Φάσεις αναπόδραστες, και κείνος, έρμαιο της μοίρας του συντάσσει σε μια πρόταση την ειρωνική του φύση. Ωστόσο ο μύθος αναγεννιέται συνεχώς. Τον άνθρωπον λέγεις; Και η
απάντηση, ερώτηση για την φύση της ύπαρξης. Από την γένεση, στην ακμή και την πτώση, σωστά; Η
κίνηση όμως έχει σημασία εξαρτώμενη εκ του υποκειμένου της. Κανένας  άλλος δεν την κατευθύνει. Η
ακμή και η παρακμή, δίπολο του είναι, εναλλάσεται διαρκώς. Εκεί που η ακρωτηριασμένη  θέληση βρίσκει
την ανάπηρη βούληση και ο εφηβικός έρωτας την απρόσμενη αφέλεια του νεοπλασμένου. Παθητικοί και
αδρανείς στην πορεία που δεν διαλέξαμε. Εφόδιο μας εκείνο το πι, εκείνο το καρότσι ή κι εκείνη η
μαγκούρα, δημιουργήματα κι αυτά του έλλογου, στηρίζουν την ψυχή.